sinusundo ko si Misis sa kanyang pinasukan
dahil sabik akong siya'y muli kong masilayan
tila siya diwata sa laot ng karagatan
siya ang aking sangre sa malayong kagubatan
siya ang tagahawi ng ulap sa kalangitan
pag nakita siya, buhay ko'y umaaliwalas
ang anumang kalungkutan ay di mo mababakas
magkatuwang kami sa pangarap na nilalandas
maganda niyang ngiti'y nakakawala ng banas
kung ako'y maysakit, ang bawat haplos niya'y lunas
pangako sa sarili'y lagi siyang susunduin
uuwi kaming magkasabay sa tahanan namin
kung kailangan, aatupagin ko ang labahin
tagagayat ng sibuyas at ibang lulutuin
higit sa lahat, patuloy kami sa simulain
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Naglalakad pa rin sa kawalan
NAGLALAKAD PA RIN SA KAWALAN nakatitig lamang ako sa kalangitan tilà tulalâ pa rin doon sa lansangan parang si Samwel Bilibit, lakad ng laka...
-
PAGLAHOK SA RALI bakit di ka pupunta sa rali? dahil lang wala kang pamasahe? kung ako, sisimulang maglakad nang makarating at mailadlad ang ... -
DALAWANG AKLAT NA PUMAPAKSA SA KALUSUGAN Maikling sanaysay at tula ni Gregorio V. Bituin Jr. Pagkagaling ko sa ospital kanina nang dinalaw k... -
GURO AT MAESTRO tila may gender ang kaibahan ng guro't maestro, kainaman nang makita sa palaisipan bagamat dapat ay wala naman walang ge...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento