tinitingala ko ang kalangitang walang malay
ngunit kung pakatitigan mo'y sakbibi ng lumbay
diyata't hanggang ngayon ay di ako mapalagay
nasaan ang nawawala naming mahal sa buhay?
siya ba'y ipiniit o iwinala nang tunay?
sumasayaw ang ningas ng kandila sa kawalan
mamaya'y unti-unting mauupos sa karimlan
dama ko'y tikatik ng ambon at ambang pag-ulan
habang inaabangan ang hustisyang panlipunan
na ibubulwak ng nakaninong sinapupunan
nanoot ang poot sa kabulukan ng sistema
kumukurot sa puso ang inhustisya sa masa
kaya ito'y dapat baguhin, anang aktibista
ngunit kayraming winala nang sila'y nakibaka
para sa mga nangawala'y panlipunang hustisya
nawa'y mabago na ang sistemang tadtad ng bulok
nawa'y mawala na ang mga tiwali at bugok
nawa'y uring manggagawa ang malagay sa tuktok
nawa'y matinong lipunan na'y ating mailuklok
nawa'y makita na silang sa dilim inilugmok
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Naglalakad pa rin sa kawalan
NAGLALAKAD PA RIN SA KAWALAN nakatitig lamang ako sa kalangitan tilà tulalâ pa rin doon sa lansangan parang si Samwel Bilibit, lakad ng laka...
-
PAGLAHOK SA RALI bakit di ka pupunta sa rali? dahil lang wala kang pamasahe? kung ako, sisimulang maglakad nang makarating at mailadlad ang ... -
DALAWANG AKLAT NA PUMAPAKSA SA KALUSUGAN Maikling sanaysay at tula ni Gregorio V. Bituin Jr. Pagkagaling ko sa ospital kanina nang dinalaw k... -
GURO AT MAESTRO tila may gender ang kaibahan ng guro't maestro, kainaman nang makita sa palaisipan bagamat dapat ay wala naman walang ge...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento