paano ba popondohan ang sariling pagkilos?
bakit ba ang maglulupa'y lagi nang kinakapos?
karukhaan pa rin ba ang sa atin umuulos?
dalita'y inspirasyon ba sa pagkilos ng lubos?
sa samahan, di sapat ang tumanggap lang ng butaw
at di nito kayang pondohan ang bawat mong galaw
sa kabila nito, prinsipyo'y di pa rin malusaw
kikilos at kikilos kahit lumubog ang araw
upang may panggastos, dapat pa bang magpaalipin?
matapos ang trabaho saka misyon ay gagawin
sariling kilos ay pondohan, ito ang layunin
upang magampanan ang sinumpaang adhikain
pondohan ang sariling galaw, ito'y ginagawa
hanap ay pagkakakitaang sakbibi ng luha
at magkayod-kalabaw upang kumita ng lubha
dapat walang humpay sa pagkilos ang maglulupa
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Naglalakad pa rin sa kawalan
NAGLALAKAD PA RIN SA KAWALAN nakatitig lamang ako sa kalangitan tilà tulalâ pa rin doon sa lansangan parang si Samwel Bilibit, lakad ng laka...
-
PAGLAHOK SA RALI bakit di ka pupunta sa rali? dahil lang wala kang pamasahe? kung ako, sisimulang maglakad nang makarating at mailadlad ang ... -
DALAWANG AKLAT NA PUMAPAKSA SA KALUSUGAN Maikling sanaysay at tula ni Gregorio V. Bituin Jr. Pagkagaling ko sa ospital kanina nang dinalaw k... -
GURO AT MAESTRO tila may gender ang kaibahan ng guro't maestro, kainaman nang makita sa palaisipan bagamat dapat ay wala naman walang ge...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento