wala na akong naitutulong, pabigat na lang
ito'y nadarama sa bawat araw na magdaan
walang perang maiambag, gawaing bahay lamang
pambayad ng kuryente't tubig ay kukunin saan
di makaisip ng diskarte ang utak-bagoong
ibebenta ba ang puri lalo't hilong talilong
kakalabitin ba ang gatilyo sa ulong buryong
ayoko namang sa droga't mga bisyo'y malulong
katawan ay nakakulong, diwa'y lilipad-lipad
sa kwarantinang ito'y paano makakausad
pangyayari'y anong bilis, diskarte'y anong kupad
sariling ekonomya'y patuloy na sumasadsad
sana'y naging frontliner na sa unang buwan pa lang
nang buhay na ito'y maging kapaki-pakinabang
buhay sana'y may esensya't substansya, di mahibang,
di tulad ngayong walang kita't pabigat na lamang
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Pang-14 na araw na namin sa ospital
PANG-14 NA ARAW NA NAMIN SA OSPITAL hanggang ngayon, nagbabantay pa sa ospital kay misis na nakaratay na ng matagal panglabing-apat na araw ...
-
PAGNINILAY patuloy pa rin ang pagninilay sa harap ng damang dusa't lumbay sa mga problema ba'y bibigay? o tatayo't lulutasing tu... -
DI MAKAPUNTA SA BARAPTASAN iniiyakan ng loob kong di makararating sa BaRapTasan sa Luneta, ikatlo ng hapon sapagkat madaling araw pa lam... -
Pinakapahinga ko sa trabaho ang pagtula pinakapahinga ko sa trabaho ang pagtula sa maghapong paggawa'y pahinga na ang pagkatha magninila...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento